Henri Gerard van Bodegom

Persoonlijk verhaal van Henri Gerard, (Harry) van Bodegom (kladje gevonden bij opruimen van het huis na overlijden van zijn vrouw Gerda van Bodegom - van Raalte):

1. 10 mei 1940 - Veel vliegtuigen. Op dak naar Stuka's kijken. R'dam 52 en 112

2. 12 mei 1940 - Door centrum naar Westplein. Brandende Statendam. R'dam blz. 80

3. 14 mei 1940 - Rond middaguur bombardement. Dochtertje overburen. Vlucht naar H'berg. (Verhuizing 1 mei uitgesteld in verband met behangen) Ca. 900 doden. R'dam blz. 128

4. 20/6 tot 5/7 - Eindexamen H.B.S.-A 5 jaar. Daarna met de hele school naar Doorn (Maarten Maartenshuis). Op de fiets dus.

5. Sept. 1940 - Kort daarna als jongste bediende in dienst van een zgn. effectenkantoor in Den Haag. Dit duurde slechts weinige maanden, want:

6. 26 aug. 1941 - Gearresteerd wegens verspreiding van Duitsvijandige geschriften (illegale blaadjes). Eerst in cellenbarakken (cel 398), die bij de strafgevangenis lagen. Na de veroordeling tot 6 maanden gevangenisstraf in december 1941 naar het zgn. Oranjehotel (in deze bajes geen gajes, maar Hollands glorie potverdorie). Oranjehotel blz. 30 en blz. 33/34.

7. 24 feb. 1942 - Ontslagen uit gevangenis. 18e verjaardag in gevangenis gevierd. In het Oranjehotel met 4 man in één cel, waaronder terdoodveroordeelde. Oranjehotel blz. 97.

8. 090342 - In dienst van het Bedrijfschap voor Zuivel in Den Haag. Produktie van de melkfabrieken. Veel werk was er niet te doen. Officieel daar in dienst tot 8/5/46. Belofte Londen.

9. juni 1943 - Ondergedoken bij boeren in Kamperveen i.v.m. Arbeitseinsatz in Duitsland. Daarvóór afgekeurd voor arbeidsdienst. Op arbeidsbureau werd genoteerd, dat ik in Duitsland werkte, om moeilijkheden voor familie te voorkomen. Tevens valse "ausweis". Vermelden persoonsbewijs in deel 2, blz.240. Voorjaar 1941 door P.B.Leutz. Daar er vele onderduikers waren in 1944 "zegeltje" halen. Bedoeling: onderduikers pakken als bij controle blijkt dat zij "illegaal" zijn. Zowel uit Kampen als uit R'dam werd het zegeltje gezonden!

In ons kleine dorp slechts 2 onderduikers. Kappersbediende en ik. Hooischaar!
Diverse razzia's vnl. door Schalkhaar! Schuilplaats (onder konijnenhok). Met radio.Daarvoor bij alarm diverse malen in het open veld vertoefd. Ben wel eens wakker geworden door de regen die op mij viel in een hooi-opper. Bovenburen: hooien, aardappelen rooien, clandestien slachten.

Enfin, in april 1945 naderden de Canadezen. Herman Göring-divisie: auto's voortgetrokken door paarden. Naar onderduikers werd niet gekeken. Bij schoonmama hoofdkwartier (door de Duitsers aan mijn vrouw gekomen: Dankbaar dus!). Er waren er die meenden, dat de Führer er wel voor zou zorgen, dat de Duitsers alsnog de oorlog wonnen. Nee dus.

Na de bevrijding mij gemeld voor werk als tolk bij de Engelse troepen in Duitsland. Tot mei 1946 daar geweest (30/5/45 - 7/5/46). Per 1 juli 1946 normale burgerbetrekking.

Hongertochten 1944 - 1945. Wij verkochten rogge voor 15 ct. per liter. Maar er waren helaas ook boeren, die misbruik maakten en hoge bedragen vroegen voor voedsel.

Na de 2e Wereldoorlog. Harry (Henri Gerard) van Bodegom

Dit verhaal is gedeeltelijk het resultaat van zoeken op het internet en gedeeltelijk van verhalen van Harry van Bodegom zelf, zoals zijn kinderen (Harry, Arend Jan, Evert) het zich herinneren.

1. In de 2e WO was Harry ondergedoken in Kamperveen, waar hij ook onze moeder ontmoette. Overigens was hij (ook?) ondergedoken omdat koningin Wilhelmina via de radio had opgeroepen niet naar de Arbeidseinsatz te gaan (in Duitsland gaan werken). Na de 2e WO ging hij naar de gemeente en zei: “ik verwacht niet dat jullie al mijn gederfde salaris kunnen betalen, maar een tegemoetkoming lijkt me terecht”… Het antwoord van de ambtenaar: “als u met de Arbeidseinsatz naar Duitsland was gegaan hadden we daar bewijs van gehad en hadden we u geld gegeven. Echter, van het onderduiken heeft u geen bewijs dus we gaan u niets geven”.
Vervolgens heeft Harry contact opgenomen met de advocaat die hem tegen de Duitsers heeft verdedigd in 1941. De laatste heeft een brief aan de koningin geschreven. Zij heeft geïntervenieerd en zo heeft hij toch een tegemoetkoming gekregen. Dit incident droeg wel bij aan zijn algemene indruk (die hij ons ook meedeelde):"Na de 2e WO hebben de meelopers het overgenomen."

2. Na de oorlog werd hij als vertaler (Duits  Engels) aangenomen bij de Queens Own Cameron Highlanders, het Schotse leger. Die runden een gevangenkamp in de buurt van Bremen. Harry heeft ons wel verteld dat hij daar gevangenen hielp verhoren. De laatsten hadden in het weekend niets om handen en Harry ook niet. Dus hij was model voor schilderijen. Een aantal van de gevangenen was kunstschilder. We hebben zo’n 5 schilderijen/schetsen, met Harry als model, gemaakt door de gevangenen.

3. Bijgevoegd is een schilderij van Harry van Bodegom op 22-jarige leeftijd in het uniform van het Schotse leger, gesigneerd door Otto Hofmann in 1945. Achterop het schilderij in het handschrift van Harry van Bodegom: “Westertinke 1945”: Op internet is de volgende informatie over de schilder te vinden.

Otto Hofmann: (16 March 1896 –31 December 1982) was a German SS functionary
- Head ot the SS Race and Settlement Main Office. He participated in the 1942 Wannsee Conference, at which the genocidal Final Solution to the Jewish Question was planned. Sentenced to 25 years in prison at the RuSHA trial in 1948 for War crimes and Membership in a criminal organization,he was released on 7 April 1954.
- Na vrijlating was hij ambtenaar in Württemberg.