Karl Rigard van Staal

In mei 1940 behoorde Van Staal tot de vrijwillige Amsterdamse Burgerwacht onder leiding van J.J. Vorrink en H. van Laar. Na de capitulatie verbrandde hij het archief. Toen het onduidelijk was wat de bezetters met de socialistische organisaties beoogden, werd hij op 20 juli opgebeld door Nationaal Frontman en oud-VARA-man G.J. Zwertbroek. Toen deze hem informeerde dat de vakbondsbestuurders E. Kupers en S. de la Bella gearresteerd zouden worden, waarschuwde hij beiden direct. Tijdens de oorlog regelde hij onderduikadressen (onder meer voor W. Spiekman en voor joden in het krankzinnigengesticht in Santpoort) en zorgde hij voor bonkaarten en valse persoonsbewijzen (zoals voor Vorrink). Zijn dochter Sien werd, toen Vorrink voor illegaliteit had gekozen, een van de naaste medewerksters van diens Nationaal Comité en secretaris van H.B. Wiardi Beckman. Zelf onderhield hij contacten met de Parool-groep, waarvoor hij ook artikeltjes leverde. In april 1943 werd hij door toedoen van de verrader A. van der Waals gearresteerd en vastgehouden in Scheveningen en Haaren, waar de rest van de groep-Vorrink gevangen zat. In april 1944 werd hij overgebracht naar het concentratiekamp Buchenwald, waar de Amerikanen hem in 1945 bevrijdden. Op 13 mei terug in Nederland beschreef hij het leven in dit kamp in een brochure, die nog dezelfde maand verscheen en waarvan bijna een half miljoen exemplaren verkocht werden. Hij keerde terug naar het uitgevers- en drukkersbedrijf Boom-Ruygrok in Haarlem, waar hij vóór de oorlog algemeen commercieel leider was en nu directeur werd. Bovendien assisteerde hij Het Parool bij het opzetten van de reclameafdeling. Hij werd lid van het dagelijks bestuur van de Vereniging van Ex-Politieke Gevangenen uit de Bezettingstijd 1940-1945 (Expogé), hoofdredacteur van haar maandblad Aantreden en initiatiefnemer van het Expogé-Fonds.

Bron: socialhistory.org