Cornelia Spierenburgh-van Slooten

Verslag over Cornelia Spierenburgh-van Slooten.

Cornelia leerde Johannes Spierenburgh kennen toen hij als militair in Amersfoort diende, en in 1919 trouwden ze met elkaar. Cornelia’s familie was Nederduits Hervormd maar geen van de kinderen uit het gezin werd ooit protestant gedoopt. Cornelia zag wel veel onrechtvaardigheid in de wereld en ze had weinig hoop op verbetering.

In 1920 kwamen haar oom – H. van Slooten – en haar tante – E. van Slooten-de Vrij – in contact met Jehovah’s Getuigen. Op hun bijeenkomsten werd over Bijbelse leerstellingen gesproken. Het groepje Bijbelstudenten in Den Haag bestond toen uit 10 á 12 personen en de bijeenkomsten liepen soms uit op heftige debatten. Toch ontvingen Johannes en Cornelia Bijbelse antwoorden op veel van hun vragen.

Bij het uitbreken van de oorlog in 1940 waren allerlei verbodsbepalingen op het werk van de Getuigen van kracht geworden. Daarom werd Cornelia heimelijk in een badkuip bij een geloofsgenote thuis, officieel als Getuige van Jehovah gedoopt. Johannes werd later in de zee bij Scheveningen gedoopt onder het toeziend oog van Duitse soldaten die niets in de gaten hadden.

Bij familie Spierenburgh werden verboden bijeenkomsten gehouden omdat zij in een rustige buurt woonden. Soms waren er wel 40 of 50 personen aanwezig. Dat waren gelukkige momenten in donkere dagen. Hun woning lag boven een werkplaats die ’s avonds verlaten was, zodat niemand ooit iets heeft gemerkt van deze samenkomsten.

Op 8 september 1942 kwam Johannes thuis en had hij net met Cornelia een kop koffie gedronken toen er gebeld werd. Voor hun huis stond een autootje dat Johannes herkende als van de politie. Hij wist meteen hoe laat het was. Voordat Cornelia de voordeur open deed lukte het Johannes nog net om twee koffers met Wachttoren lectuur te verstoppen. Agent in burger De Waard liet zijn politiepenning zien en zei dat ze ‘in naam der Wet’ huiszoeking kwamen doen. De ander, ene Van Dijk, bewaakte ondertussen Johannes en Cornelia alsof ze misdadigers waren. Helaas werd de zak met Wachttoren lectuur die Cornelia vlak voor de thuiskomst van Johannes van broeder Wakka had gekregen, en die voorlopig in de kolenkast was verborgen, door de agenten gevonden.

Toen zoon Jan thuis kwam mochten Johannes en Cornelia niet eens van hun stoel opstaan. Johannes verwelkomde zijn jongste zoon cynisch met: “Mag ik je voorstellen, de politie voor huiszoeking.” Cornelia, Johannes en zoon Jan werden op de achterbank van het kleine autootje gepropt terwijl Van Dijk voorin stapte met de in beslag genomen zak lectuur op zijn schoot.

Eenmaal aangekomen bij de gevangenis van Scheveningen kreeg Johannes een schop van de Duitse SD agent Engelsmann zodat hij tegen de grond smakte. Cornelia reageerde hier direct op wat haar meteen eenzame opsluiting kostte. Bij een volgend verhoor werd Johannes tot bloedens toe mishandeld voor de ogen van Cornelia en zoon Jan maar alle drie Spierenburgs slaagden erin geen gevoelige informatie los te laten. Cornelia heeft uiteindelijk tot 1945 gevangen gezeten en werd op 29 april 1945 in concentratiekamp Dachau bevrijd.