Franz Julius Polak

Dit verhaal is ingestuurd door de dochter van de heer Polak. Het is haar verteld door haar moeder.

Mijn vader was er erg slecht aan toe, nadat hij april 1941werd vrijgelaten.
Zijn familie nam een particuliere verpleegster in dienst om hem te verzorgen. In het voorjaar van 1942 kreeg hij een oproep om zich als Jood te melden voor Westerbork om vandaar naar Polen te gaan.
Mijn moeder, de verpleegster, heeft hem toen meegenomen naar haar ouderlijk huis, waar haar moeder met een zus woonde.
Hier heeft hij tot het eind van de oorlog ondergedoken gezeten.

In deze flat aan de Juliana van Stolberglaan was geen goede verstopplaats te realiseren.
Bij een huiszoeking, waarvoor mijn oma gelukkig tijdig gewaarschuwd was, hebben ze mijn vader op een bed gelegd, onder de matras. Mijn tante die als patiente in het bed lag, was zgn ernstig ziek.
Mijn moeder zat er naast in verpleegstersuniform.
Mijn tante zag erg rood en leek koortsig door haar angst op ontdekking.
De twee Duitse soldaten vonden het gezellig bij twee jonge vrouwen en bleven maar kletsen!
Mijn moeder zei uiteindelijk dat mijn tante echt rust nodig had. Toen dropen ze af...
Mijn vader was helemaal blauw van benauwdheid onder de matras met de zwaarte van mijn tante en beddegoed erop!

Kort na de oorlog is mijn vader eerst aangesteld als majoor en korte tijd later als luitenant-kolonel voor Nederlandse Economische Belangen in Duitsland.
Hij kreeg de leiding om hoge SS-ers en andere Duitse misdadigers op te sporen. Zo heeft hij Fischer, (van de drie van Breda) die hem in het Oranjehotel had laten martelen, in zijn woning gevangen genomen.

Er was veel werk, ook allerlei situaties rond het Canadese leger. Ook kreeg mijn vader de vraag om in Engeland opsporingswerk te verrichten.
Kortom: hij werkte te hard en was daar lichamelijk nog lang niet aan toe.
Mijn moeder, inmiddels met mijn vader getrouwd, smeekte de kolonel aan mijn vader het bevel te geven rust te nemen.
Maar de kolonel antwoordde haar dat ze hem zo hard nodig hadden...
Hij is in het American-hotel, waar mijn ouders tijdelijk woonden, op 2 februari 1946 gestorven,4 maanden voor mijn geboorte.