Wouter Frederik Brave

Wouter Frederik Brave is op 11 sept 1918 te Amsterdam geboren. Als 12 jarige is hij verhuisd naar Den Haag. Net in de oorlog, op 8 juni 1940, heeft hij zijn opleiding op het Gymnasium Haganum te Den Haag afgerond. Samen met o.a. medestudenten van het Haganum werd Wouter al in het begin van de oorlog door het Studentenverzet bij illegale acties betrokken.
Het volgende is overgenomen uit een brief van Wouter gericht aan een mede oudverzetstrijder Hr Willemsen, geschreven in 1982, waarin een beeld wordt beschreven hoe, vanuit Wouter's ervaring, het verzet vanaf het begin ontwikkelde:
"Uit een colportageploeg van de Ned.Unie, waartoe we behoorden, werd door een colportagechef een inlichtingengroep gevormd. deze chef was Ton van Schendel, een P.T.T.er, later chef van de RadioControleDienst van de P.T.T. Ton van Schendel beschikte, zo bleek later, over radioverbindingen met Engeland en werkte voor de OD / ID. Hij is gevangen genomen en samen met hem heb ik gevangen gezeten in het Tuchthuis Lüttringhausen in Duitsland.
Later in de loop van '43 is mij door de OD / ID een koerier toegewezen, die o.a. onderdak aanbood voor en radiozender. Deze koerier bleek later te zijn Leemhuis, een agent van de Documentatie dienst van de politie, die onder leiding van Pegels, werkte voor de Duitse 'Abwehrstelle P'.
Door mijn illegale contacten werd ik als controleur van de CentraleControleDienst (CCD) te werk gesteld in Oss. Samen met twee collega's Jan Faber en Wim Hoogendoorn werden contacten gelegd met de Dienst 'Wim' in de persoon van Ir. Juten te Bergen op Zoom. Hij was in het bezit van zendercontact met Engeland. Wij leverden hem inlichtingen. Door Ir. Juten kwamen wij in contact met Dr. Willems in Boxtel, die zich o.a. bezighield met doorvoer van personen naar België. Onze contacten breidden zich uit tot groepen rond 'Vrij Nederland' in Amsterdam. Met medewerkers daarvan, als Peter Scholten procuratiehouder van de Javaanse Bank in Amsterdam en Henk Klein Nagelvoort, werkten wij samen (inlichtingen verzamelen, illegale pers in het groot verspreiden, wapens organiseren.)
Midden '43 vielen mijn contacten met Jan Faber en Wim Hoogendoorn weg. Wim Hoogendoorn blijkt gearresteerd te zijn met een gedeelte van de Dienst 'Wim'. Ook Ir. Juten, Ed v.d. Noorda en Dr. Willems blijken gearresteerd te zijn. Jan Faber verdwijnt via 'Luctor et emergo' via Zweden naar Engeland (wordt later als agent van de B.B. weer in Noord-Brabant gedropt.)
Mij werd gemeld dat er bij mijn huis werd gepost en dat ik werd geschaduwd. Ik heb, naar ik meen, geprobeerd mijn volgens af te schudden en ben ondergedoken.
Door mijn contacten met het studentenverzet w.o. Leo Voogd en Jons (Barend Klaas) Keuter, beiden oud schoolvrienden van het Haganum, kwam ik in contact met Ir. Freddy ter Galestin en Dr. Daan Weijs, chemici bij een Rijksbureau en Herman Kropff. Samen met hen ontstond een 'Coördinatiegroep' later genoemd Groep 'ter Galestin'. We waren in bezit van een eigen zender. Onze hoofdzaken bestonden uit inlichtingenwerk, economische sabotage (vooral chemische industrie) en ontsnappingswerk (escape-line). De adressen van Nans Anderson en Jo Vis speelden daarbij een grote rol. Engelse Australische en Amerikaanse vliegers kwamen bij tientallen in onze handen. een groot aantal werd ons 'overhandigd' door een koerierster Mien Bakker (Hermance van den Wall Bake). Waar ze vandaan kwamen is mij niet bekend. Ze werden door alle leden van de groep beurtelings overgebracht naar Rotterdam, Utrecht en later naar Amsterdam.
De Groep 'ter Galestin' werd geïnfiltreerd door de Duitse Abwehr, later blijken dat te zijn Rouwendal en Ge van Bree en Anton Damen.
Later bleek dat Freddy ter Galestin en Herman Kropff gearresteerd waren.
Eind '43 werd ons gemeld dat de gevestigde 'Escape-line' gevaar liep.
Daan Weijs, (Jons) Barend Klaas Keuter en ik worden voor een bespreking daarover, genoemd 'Zaak Arno', uitgenodigd in Amsterdam. Arno is de alias van dubbelagent R.W.L. Christmann. Het adres, waar we bijeenkwamen werd op 4 jan 1944 overvallen door een S.D.-commando (Mollis, Ólschlagel en Kuiper). Heel snel bleek dat onze 'Escape-line' door de Duitsers was geïnfiltreerd o.a. door genoemde Rouwendal en van Bree. Na mijn arrestatie:
4 jan 1944: Huis van Bewaring Weteringschans, Amsterdam
5 jan 1944: Binnenhof, DenHaag voor 1e verhoor van provocatie
5 jan 1944: Gevangenis Scheveningen, Oranjehotel
vanaf 6 jan 1944 in 'Einzelhaft'
Een reeks van gevangenissen en kampen was ons deel.

Enige gegevens van genoemde medewerkers en vrienden:

Ton van Schendel, gearresteerd, Oranjehotel van 4 sept 1943 tot 18 okt 1943, na de oorlog overleden.
Peter Scholten, na de oorlog overleden.
Henk Klein Nagelvoort, in zake 'Dienst Wim'gearresteerd, Oranjehotel van 20 maart 1944 tot 6 juni 1944
Ir. Juten, gearresteerd, na de oorlog overleden.
Leo Voogd, gearresteerd, te Oranjehotel, in Vught doodgeschoten.
Freddy ter Galestin, gearresteerd, in Vught begin sept 1944 doodgeschoten.
Daniël Weijs, gearresteerd, te Oranjehotel, in kamp Neuengamme overleden.
Jons, Barend Klaas Keuter, gearresteerd, te Oranjehotel 7 jan 1944, in kamp BergenBelsen overleden.
zijn vader dominee Albert Keuter, gearresteerd, te Oranjehotel, in kamp BergenBelsen overleden.
Herman Kropff, gearresteerd, te Oranjehotel, in kamp Neuengamme overleden.
Nans Anderson, gearresteerd, te Oranjehotel van 24 maart 1944 tot 6 juni 1944, na de oorlog overleden.
Jo Vis, gearresteerd, te Oranjehotel, in kamp Ravensbrück overleden.

Het bestaan van publicaties over onze groep zijn mij niet bekend, gedeeltelijk ook met opzet, doordat enkelen in het ID-vak werkzaam zijn gebleven.
met vriendelijke groet Wouter Brave." Hiermee eindigt de brief van Wouter.

Na de oorlog kreeg Wouter als dank voor zijn hulp aan Britse en Amerikaanse soldaten en piloten de
amerikaanse 'Medal of Freedom'
en de
britse 'Kings Medal for Courage in the Cause of Freedom'.

dit verhaal is ingestuurd door dochter en zoon Irene en Wouter Brave.