Adolf Snijders

In de dodencel schreef Dolf Snijders tussen 12 mei en 20 juli 1943 dit gedicht:

TER DOOD VEROORDEELD

Ik heb zooveel geleerd in deze maanden,
ik heb zoo veel gekregen bovendien
en kan daardoor het leven en de menschen,
nu met meer zin en zoo heel anders zien.

Ik heb het diep beleefd en nu begrepen,
in "Einzelhaft" van alles schier beroofd,
wat 't zeggen wil en hoe het kracht kan geven,
wanneer je diep en vast in God gelooft.

Dan vallen alle aardsche muizenissen
vèr van je, daar je zooveel dieper ziet,
en kan ik, ondanks alles toch nog dichten,
ja, zing van tijd tot tijd zelfs nog een lied.

En dat geeft kracht en moed als nooit te voren
voor alles, wat nog verder komen gaat
en ik aanvaard het met een groot vertrouwen
ondanks mijn "vroeger" ben ik niet te laat!

O God, heb dank voor wat Gij hebt gegeven,
blijf bij mij nabij en schenk mij ook die kracht,
tot 'k, wat van mij gevraagd wordt in dit leven,
met Uw hulp goed ten einde heb gebracht.