Hendrik Cohen

Opgepikt door Duitse mijnenveger

De 20-jarige Hendrik Cohen uit Haarlem studeert in 1940 farmacie. Samen met Jelke Bosch, Henk Bouvy, Rudolph Cort van der Linden, Joop van der Linden, Joop van der Meij, John Siliacus en Evert van der Slikke probeert Cohen in 1942 naar Engeland te gaan. Ze vertrekken vanaf de westpunt van Wieringen, waar ze de boot van de dijk laten glijden naar het Amsteldiep.

Het plan wordt bedacht door Joop van der Meij, geholpen door twee voormalige officieren van de Hr.Ms. van Galen, Henk Bouvy en John Siliacus. Ze kopen een boot van 6,45 meter lang, met ingebouwde motor en een extra buitenboordmotor. Bouvy moet ervoor zorgen dat de motoren goed werken. Siliacus gaat met Van der Meij naar een geschikte plaats zoeken voor de afvaart. Om de kosten te dekken worden nog vier mannen uitgenodigd mee te gaan: Jelke Bosch, Henk Cohen, Rudolph Cort van der Linden (gestuurd door de verzetsgroep Ordedienst) en Jan Evert van der Slikke.

Op 20 september 1942 is het goed weer. Er is geen maan en er is oostelijke wind. De motor werkt en alles lijkt goed te gaan. Bij het fort De Harssens bij Den Helder loopt de boot even vast, maar dat is gauw verholpen. Van der Meij is stuurman, er wordt richting Great Yarmouth gevaren, totdat de motor vastloopt. De buitenboordkoeling blijkt niet te werken.

Op zee worden ze opgepikt door een Duitse mijnenveger. Op tijd hebben ze belastend materiaal in zee gegooid. De mijnenveger brengt de zeven mannen naar Hoek van Holland, waar ze worden verhoord. Ze hebben een goed verhaal ingestudeerd en laten alleen de naam los van de leverancier van de boot, Doornbos in Diemen. Ook hij heeft een ingestudeerd verhaal.

Na zijn arrestatie wordt Cohen in de gevangenis van Scheveningen (het 'Oranjehotel') gevangen gezet en later getransporteerd naar het vernietigingskamp Sobibor in Oost-Polen, waar hij op 11 juni 1943 overlijdt. De andere mannen overleven de oorlog.

Bron: Museum Engelandvaarders Noordwijk

Geplaatst door Stichting WO2 Sporen JvZ op 10 oktober 2017