Pieter Christiaan Colthoff

Pieter wordt geboren op 7 september 1883 in Den Bosch als jongste van de drie kinderen en enige zoon van generaal-majoor Pieter Colthoff (16 november 1844 Breda - 14 september 1916) , van de patriciërsgeslacht Colthoff, en Pieternella van Male (25 november 1853 Breskens).
Net als zijn vader gaat Pieter in militaire dienst en maakt carrière bij het KNIL in Nederlands-Indië, waar hij de rang van kolonel bij de cavalerie behaalt. Daar is hij ook aangesteld als stafchef van de Opbouwdienst.
Pieter is tweemaal getrouwd en tweemaal gescheiden; de eerste keer met Margaretha van Soest uit Poewokerto en de tweede keer met Aleida Dom uit Pekalonga. Uit het eerste huwelijk heeft Pieter twee kinderen en uit het tweede huwelijk drie kinderen. Zijn kinderen blijven allemaal bij hun moeders in Nederlands-Indië wonen; Pieter keert terug naar Nederland en vestigt zich uiteindelijk in Zeist.
Tegen de tijd dat de Duitsers Nederland op 10 mei 1940 binnenvallen, is Pieter inmiddels buiten dienst. Na de capitulatie sluit hij zich echter aan bij de Haagse afdeling van de Ordedienst (OD), een illegale organisatie van veelal militairen, docenten, intellectuelen en ambtenaren die trouw zijn gebleven aan het Nederlandse gezag. Als de geallieerde troepenmacht vanaf de zomer van 1944 Nederland nadert, zetten zij zich in voor de ordehandhaving in het land bij de verdrijving van de Duitsers.
Pieter wordt bij de in deze tijd opgerichte Binnenlandse Strijdkrachten aangesteld als gewestelijk commandant.
Op 12 oktober 1944 wordt Pieter echter gearresteerd en vastgezet in de gevangenis van Scheveningen, het 'Oranjehotel'.
Vandaar uit wordt hij op 28 oktober 1944 naar de Waalsdorpervlakte bij Wassenaar gebracht en vanwege verzetsactiviteiten gefusilleerd.
Pieter is 61 jaar oud geworden en vindt zijn laatste rustplaat op het Nationaal Ereveld in Loenen.
De kinderen uit zijn eerste huwelijk met Margaretha zijn slachtoffer geworden van de Japanse bezetting in Nederlands-Indië. Zijn oudste zoon Pieter Jan, ingenieur bij de Koninklijke Nederlandsche Petroleum Maatschappij in Nederlands-Indië, is op 7 maart 1942 verdronken bij het zinken van het troepentransportschip S.S.Poelau Bras. Schoonzoon Eduard Abendanon uit Amsterdam, getrouwd met zij oudste dochter Mary, kwam op 18 september 1944 om het leven bij de scheepsramp met de Junyo Maru.

Informatie uit:
brabantsegesneuvelden.nl
humanitarisme.nl