Hulda Elisabeth Turksma

Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte Turksma betrokken bij het Delfts studentenverzet. Op 10 september 1942 werd ze gearresteerd.[2] Ze werd naar politiebureau Archimedesstraat overgebracht en werd de volgende dag 13 uur verhoord op het Binnenhof.[3] Vervolgens werd ze naar Huize Windekind gebracht en vandaar naar het Oranjehotel.[3] Enkele weken later werd Turksma naar kamp Westerbork overgebracht.[3] Als leerling-verpleegster werd zij daar nachtverpleegster. Dit gaf haar voldoende vrijheid om op 24 november 1942 te ontsnappen.[3] Turksma dook onmiddellijk onder.

Op 8 februari 1943 besloot zij Nederland te verlaten, alleen. Ze stak de grens over, ging naar Turnhout, nam de tram naar Antwerpen en vervolgens de trein naar Parijs en kwam vrijwel moeiteloos door alle controles. In Parijs bleef zij tot 27 maart. Een Franse vrouw bracht haar via Bordeaux naar Langon, waar zij over de demarcatielijn met Vichy-Frankrijk werd gezet. Op 1 april werd Turksma echter gearresteerd in Pau. Ze zat een maand gevangen en werd daarna naar het kamp in Gurs gebracht. Eind mei 1943 lukte het haar dit kamp te ontvluchten. In Lyon kreeg ze nieuwe valse papieren. Ze bracht berichten van Lyon naar Parijs, voor Jean Weidner, een Nederlander die haar naar Zwitserland wilde helpen.[3] Turksma wilde echter naar Engeland.[3] Op 17 september reisde ze naar Mauléon. Een passeur bracht haar door de Pyreneeën. In Isaba werd ze weer gearresteerd. Turksma werd in Pamplona vastgehouden, maar op 14 oktober mocht ze haar reis naar Madrid vervolgen. Op 13 april 1944 kon ze naar Lissabon reizen, van waar ze op 17 april naar Engeland vloog.[bron?]

In Londen werd ze gastvrouw in Oranjehaven.
https://www.loevesteinmeppel.nl/genealogy_tijdlijn/tijdlijnplaatszoeker_nl.php?plaats=Bep_Turksma