Frederik Weinreb

https://nl.wikipedia.org/wiki/Friedrich_Weinreb

Friedrich Weinreb (ook Fryderyk, Frederik of Freek Weinreb; Lemberg, het huidige Lviv, 18 november 1910 – Zürich, 19 oktober 1988) was een joods-chassidische verteller, schrijver, doctorandus in de economie, astroloog en veroordeeld oplichter. Weinreb poseerde als gynaecoloog en als "professor". Hij was het middelpunt van verschillende schandalen, waarvan de zogeheten Weinreb-affaire, rond zijn activiteiten tijdens de Duitse Bezetting 1940-1945, veruit de belangrijkste was.

Biografie
Weinreb stamde uit een Oost-Europese traditionele chassidische familie. Zijn familie verhuisde in 1916 van Wenen naar Nederland. De jonge Friedrich bracht zijn jeugd in Scheveningen door en studeerde later economie in Wenen en Rotterdam, waar hij in 1938 zijn doctoraal-examen behaalde.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog speelde Weinreb in Den Haag een controversiële rol. Hij zette een fictief emigratiebureau op en creëerde in zijn voorspiegelingen een niet-bestaande Duitse generaal, met wie hij naar eigen zeggen correspondeerde. Joden die zich bij hem – tegen betaling – lieten registreren, spiegelde hij voor dat zij hun deportatie konden uitstellen. Merkwaardigerwijs verleenden de Duitse bezetters althans gedeeltelijke medewerking aan Weinrebs initiatief: de personen op zijn lijsten werden via de Joodse Raad voorlopig van deportatie vrijgesteld.[bron?]

Na de oorlog kwam hij herhaaldelijk in opspraak wegens zijn omstreden activiteiten als collaborateur tijdens de Duitse bezetting van Nederland en vermeend Jodenhelper tijdens de Bezetting. Steen des aanstoots vormden zijn in 1969 verschenen driedelige memoires Collaboratie en verzet 1940-1945, een poging tot ontmythologisering, Den Haag en handelsuitg. Meulenhoff, Amsterdam (1969/1970), drie delen, ISBN 90-290-0103-8. In het Duits vertaald als Die langen Schatten des Krieges, 1989, drie delen.

Tevens werd hij veroordeeld wegens zedenzaken.

Zie Weinreb-affaire(s) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.