Barend Booy

Onderstaande informatie is ingestuurd door mevrouw Terpstra-Booy.

De heer Booy was reserve-officier en was tijdens de oorlogsdagen gelegerd in Zeeland.
Na de caputulatie in mei 1940 is hij naar huis gezonden.
Hij is hierna bij het verzet terecht gekomen.
In juni 1940 was hij werkzaam bij de Holland-Amerika lijn en leerde daar zijn vrouw kennen.

In 1943 moesten reserve-officieren zich alsnog aanmelden om in krijgsgevangenschap te gaan en dat was het moment voor hem om onder te duiken. Hij heeft daarbij een andere naam aangenomen en heeft daarbij een ander persoonsbewijs gekregen. Hij heeft ervoor gezorgd dat zijn vrouw (Betty Leefsma, met een Joodse achtergrond) onder kon duiken in Rotterdam bij Arie Groeneveld, die het hoofd van de verzetscel was waarvan Barend Booy deel van uitmaakte. Er waren daar regelmatig bijeenkomsten aan huis, waar de werkzaamheden werden besproken en persoonsbewijzen werden vervalst. Barend Booy was een kei in het vervalsen van handtekeningen. Er waren ook diverse vervalste stempels aanwezig.

Op 4 januari 1944 was er een bijeenkomst in het huis van de heer Groeneveld gepland en gewacht werd nog op Kees van den Engel en toen de bel ging werd er gedacht dat hij voor de deur zou staan. Dit bleken echter drie medewerkers van de Sicherheidsdienst. Het is gelukt om Kees van den Engel op tijd te waarschuwen waardoor hij niet werd gearresteerd.
De verzetsgroep bleek verraden door Kees Bitter, die een dubbelspion bleek te zijn. Hij is later door het verzet doodgeschoten.
De groep gearresteerde verzetsmensen is overgebracht naar het Haagsche Veer en later naar het Oranjehotel.
De papieren van Betty Leefsma waren tijdens de arrestatie meegenomen en zij kreeg het verzoek haar papieren op te halen maar heeft geen gehoor gegeven aan dit verzoek en had al nieuwe papieren en een ander onderduikadres.

Alle leden van de verzetsgroep hebben het er levend van afgebracht.
Tijdens de verhoren gaf Barend Booy dat hij een ondergedoken reserve-officier en is daarna naar een krijgsgevangenkamp overgebracht, eerst naar Amersfoort en daarna naar Neubrandenburg, waar hij door de Russen is bevrijd.

Eind juni 1945 was hij terug in Rotterdam en kreeg een baan bij de Politieke Opsporingsdienst.
Na een tijd is hij teruggegaan naar het leger en daarna is hij nog werkzaam geweest bij de Binnenlandse Veiligheidsdienst.