Pier Arjen de Groot

Pier Arjen de Groot
Geboren 15-12-1916 te Uithuizermeeden.
Zijn vader was theoloog Johannes de Groot (1886 – 1942), Nederlands hoogleraar verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen en de Universiteit in Utrecht.
Zijn moeder was Margaretha Elisabeth de Groot – Kuylman.
Pier Arjen had één broer en één zus. Het gezin woonde in de Willem de Zwijgerstraat in Utrecht.
Pier Arjen was in 1940 medisch student in Utrecht. Hij werd op donderdag 12 december 1940 opgepakt thuis in de Willem de Zwijgerstraat in Utrecht. Eerst werd hij opgesloten in de Utrechtse gevangenis aan het Wolvenplein, op vrijdag 13 december in het huis van bewaring in de Gansstraat en op zaterdag 14 december overgebracht naar het Oranjehotel te Scheveningen. Celnummer 342 A-gang. Hij kreeg 99 dagen Einzelhaft.
Pier Arjen werd verdacht van actieve deelname aan het verzet. Hij was lid van de Oranjewacht. De Oranjewacht had landelijk een paar honderd leden. En zo ging de tijd voorbij. Zijn bijnaam in de gevangenis was Karl. Na een jaar kwam Pier Arjen weer vrij en wel op 15 december 1941.
Na de oorlog, op 10 juli 1945 is Pier Arjen getrouwd met Maria Elisabeth Dirkse. Zij kenden elkaar al heel wat jaren. Enorm blij waren ze toen op 5 juli 1946 hun dochtertje Elsje werd geboren.
Pier Arjen heeft altijd al zendingsarts willen worden en zodoende ging hij in november 1946 richting Suriname met de boot, 6 weken varen. Zij werden uitgezonden door de Evangelische Broedergemeente uit Zeist.
Ze hebben een mooi tijd gehad in Kabel, wonen in het oerwoud. Ziekenhuis gebouwd, bewoners van het bosland opgeleid tot verpleegsters. Kortom het was een tijd om nooit te vergeten. Daar in Kabel is zoon Hans geboren in 1947. Het gezin heeft daar 9 jaar gewoond en gewerkt. Zijn vrouw deed de apotheek.
Na 9 jaren weer terug naar Nederland, waar nog drie kinderen werden geboren, twee zonen en één dochter. Daar werd Pier Arjen Geneesheer Directeur van het ziekenhuis Bronovo in 1955 in Den Haag. Hier heeft hij vele jaren met plezier gewerkt, tot in 1968 en werd toen directeur van het Nationaal Ziekenhuisinstituut in Utrecht, dit was researchwerk. Dat betekende een verhuizing naar Zeist.
Daarnaast deed hij ook nog werk voor Buitenlandse Zaken en bezocht daarvoor nog verschillende landen voor onderzoek.
In 1974 ging hij met pensioen. Hij ging toen in Doorn wonen en met veel plezier samen met zijn vrouw.
Op 20 juni 2009 overleed hij op 93 jarige leeftijd.