Marinus van der Winden

Portret

Naam: Marinus van der Winden

Geboren op 3 augustus 1918 te Den Haag

Beroep: ambtenaar departement van Financiën

Woonplaats: Den Haag

Gearresteerd op 5 augustus 1942

Nr. Ankl. 2e OD-proces 35

Straf: abgetrennt

IM 314 OD lijst: J; nr. Anklage 2e OD-proces: 35

Overleden: 1998 in Den Haag

Marinus van der Winden groeit op in een vrij groot gezin in Den Haag. Hij heeft drie zusters en drie broers. Hij wordt ambtenaar en krijgt een baan bij het ministerie van Financiën. Daar volgt hij de interne opleiding tot adjunct-commies, een ambtenaar die zich bezighoudt met de administratieve afwikkeling van belastingen. In die functie is hij op dat departement werkzaam bij het uitbreken van de oorlog. Kort na de capitulatie leert Van der Winden Titus Willem De Tourton Bruyns kennen, één van de leiders van het Legioen Oud Frontstrijders (L.O.F.). Deze vertelt hem over de doelstelling van het L.O.F.: optreden bij een Engelse invasie in Nederland en de Engelsen daarbij ondersteunen. Van der Winden staat sympathiek tegenover deze doelstelling en sluit zich aan bij het L.O.F. Hij gaat dan zelf in zijn vrienden- en kennissenkring ook mensen werven voor het L.O.F. Zo vindt hij in Den Haag o.a. Bronger van der Ploeg bereid om binnen het L.O.F. actief te worden. Met de fusie van het L.O.F. met de O.D. in 1941 worden beiden opgenomen in de OD.

Op 5 augustus 1942, vier dagen na de arrestatie van Van der Ploeg, wordt Van der Winden opgepakt. Hij vertrekt op 17 december van dat jaar vanuit het Oranjehotel naar Haaren samen met Van der Ploeg en een groot aantal anderen, die terecht zullen staan in het 2e OD-proces in maart/april 1943. Zij behoren tot de 87 Abgetrennten van dat proces en gaan op 7 oktober 1943 op transport naar Kamp Amersfoort in afwachting van hun verdere traject. Van der Winden wordt dan in tegenstelling tot de meeste anderen van die groep niet op transport gezet naar Kamp Natzweiler, maar hij blijft in Amersfoort. Blijkens een kampkaart van hem uit dat kamp bestaat het voornemen om hem op 18 augustus 1944 naar A.E.L. Aachen over te plaatsen. Hij vertrekt echter niet met dat transport, maar wordt twee dagen daarvoor, op 16 augustus 1944, samen met 56 anderen vrijgelaten; waarschijnlijk omdat hij ziek is.

Mijn opa sprak Hoogduits en werkte mede daarom op de Schreibstube, daar werd o.a. de administratie bijgehouden van wie vertrok en wie binnenkwam.
Mevrouw Loes van Overheem van het Rode Kruis kwam met grote regelmaat met voedselpakketten voor de gevangenen. Mijn opa hielp haar met tillen en uitladen van de vrachtauto. Dat werd doorgaans toegelaten door de Duitse bewakers die hem daarom uitlachte en de spot met hem dreven door hem de draagjongen te noemen.
De poort bij de Schreibstube waar dat plaatsvond bevond zich tussen de oorspronkelijke kazerne en het latere concentratiekamp.
Op 16 augustus 1944 stond er een nieuwe bewaker die zei : Dass geht so nicht, es ist rein oder raus!
Daarop zag mevrouw Van Overheem haar kans schoon en heeft mijn opa helpen ontsnappen, afgemeld bij de SD in Zeist en onder een deken verstopt en naar Den Haag gereden.
Hij heeft kort zijn verloofde (mijn oma) en ouders mogen begroeten om vervolgens onder te duiken eerst op het hoofdkantoor van het Rode Kruis, later in een souterrain op de kneuterdijk in Den Haag.
Al snel bleek er een fout gemaakt en werd hij gezocht. Toen de bevrijding in zicht was kwam kamp Amersfoort in handen van het Rode Kruis en heeft mijn opa daar Mevrouw Van Overheem geholpen bij de overname van het kamp.