Cornelis Huiszoon

Woonde in Amersfoort, Van Campenstraat 19. Zoon van visser/rijksveldwachter Cornelis Huiszoon (1 juli 1868 Arnemuiden - 13 januari 1954 Vlissingen) en visleurster Clasina van Belzen (4 januari 1866 - 17 juli 1913 Vlissingen).
In 1928 trouwde Cornelis met Martha Hol (11 augustus 1903 Amersfoort - 17 juli 1965 Amersfoort) en samen kregen zij een zoon en dochter en later zeven kleinkinderen. Als militair was hij sergeant-majoor instructeur bij de Infanterie. Cornelis was lid van de Ordedienst (groep Westerveld). Assistent-schadecommissaris.
Lidmaatschap van de Ordedienst betekende voor de Duitsers ook "tegen het Duitse Rijk" en daardoor automatisch verdacht. De verdachten in het eerste Ordedienstproces, waaronder Cornelis, zijn tussen 7 maart en 7 november 1941 gearresteerd. De verdachten zijn in Scheveningen in de cellenbarakken van het Oranjehotel opgesloten.
In maart 1942 is deze groep naar Kamp Amersfoort getransporteerd. In Kamp Amersfoort is het haar terstond
gemillimeterd en zijn kampuniform, putties, veldmuts, overjas en klompen verstrekt. De gevangen rooiden en zaagden bomen en sjouwden zand.
Op 27 maart 1942 is Cornelis samen met 84 andere gevangen in burgerkleding per vrachtwagen naar het Berghotel gebracht voor het eerste Ordedienstproces. Cornelis is beschuldigd van spionage, verboden wapen-
bezit en deelname aan een geheime organisatie gericht tegen het Duitse Rijk. De verhoren waren heel kort, omdat alle gevangenen al toegegeven hadden lid te zijn van de Ordedienst. De eigenlijke berechting vond plaats op
8 april 1942 in de SS-kantine van Kamp Amersfoort. De aanklager achtte de feiten bewezen ondank schamele be-
wijsvoering. Alle beklaagden zijn daarna opgesloten in de B-vleugel van barak 4 in Kamp Amersfoort. De slot-
zitting van het proces vond plaats op 11 april 1942. De uitspraak luidde de doodstraf voor Cornelis Huiszoon.
's Middags mocht Cornelis naar huis schrijven vanuit de strafgevangenis in Utrecht. Op 1 mei 1942 ging Cornelis van Arnhem op transport naar Duitsland en schreef hij zijn afscheidsbrief.
"Beste familie, Als je deze brief zult ontvangen, die voor alle huisgenoten en familie is bestemd, zul je wel opzien.
Ik ben j.l. 11 april te Amersfoort ter dood veroordeeld en nu op 2 mei wordt dit vonnis voltrokken. Ik kom jullie een
laatste groet brengen en je bedanken voor al het goede dat ik gedurende jaren mocht ondervinden, en voor de
medewerking en goede hulp die ik altijd heb mogen ondervinden. Verder heb ik E. gevraagd om het toezicht op de
kinderen op zich te nemen ....... bespreek dat dan daar en anders moeten jullie het regelen hoor. Nu het laatste afscheid, dag .....(namen). In het bijzonder nog voor vader en moeder en ......(namen). Nelis".
Op 2 mei kwam hij om zes uur aan in Sachsenhausen en is na het appel (hier de verzameling van een groep militairen of gevangenen) in de bunker opgesloten. De volgende ochtend, 3 mei 1942, is Cornelis in alle vroegte naar het executieterrein gebracht waar hij in een groep van ongeveer twaalf man is gefusilleerd.

In de Amersfoortse wijk Rustenburg werd de Huiszoonstraat naar hem vernoemd.
Voorst werd voor zijn toenmalige woning in de Van Campenstraat een struikelsteen gelegd.

Informatie uit:
herdenkingsstenenamersfoort.nl
wo2slachtoffers.nl