Hendrik van Joolen

Hein van Joolen (1910-1997) vocht als batterij-officier bij 3-I-8 RA in de meidagen van 1940 op de Grebbeberg in Rhenen. Na de capitulatie zette hij zijn werk als personeelschef bij N.V. Palthe voort. Tegelijkertijd was hij lid van de OD in Twente. Van april tot oktober 1943 zat hij opgesloten in het Oranjehotel, de bijnaam voor de Polizeigefängnis Scheveningen. Hier verbleef hij in cel 428.

Na zijn vrijlating ging hij door met zijn werk bij de OD, waarvan hij van oktober 1943 tot april 1945 commandant was. Bij de oprichting van de Binnenlandse Strijdkrachten werd hij één van de leiders van Twente en was van november 1944 tot april 1945 Commandant afdeling Twente.

In februari 1945 werd Van Joolen samen met de heer Hulshof beschoten vanuit een Engels vliegtuig. Hulshof werd dodelijk in zijn buik getroffen. Van Joolen werd in zijn long geraakt, maar herstelde en zette zijn werk voor het verzet voort.

Op 5 december 1952 ontving Hein van Joolen het Kruis van Verdienste. Na de oorlog was hij de heroprichter van de KVNRO (Koninklijke Vereniging Nederlandse Reserve Officieren), waarvan hij tot erelid afdeling Twente werd benoemd. Van Joolen werkte vanaf 1935 in de textielbrance, vanaf 1951 steeds als directeur.