Oskar Willem Paul Mohr

Was journalist en verzetsman. Zijn vader was Nederlands en zijn moeder Russisch. Zijn vader was in St.Petersburg voorzitter van de Nederlandse Vereniging. In 1920 werden zijn ouders met hun drie kinderen uitgewisseld tegen Russische krijgsgevangenen die in Nederland waren geïnterneerd.
Op 27 juli 1935 trouwde hij met Marguerite Mathilde Arnold (Daisy).
Mohr zat in het verzet en speelde inlichtingen door aan Pim Boellaard en Herman Wiardi Beckman, die hij in zijn onderduiktijd had ontmoet. Ze zagen elkaar weer in het Oranjehotel, nadat Mohr in september 1942 was gearresteerd. Via het Oranjehotel en Kamp Haaren kwamen de drie mannen in het Nacht und Nebelkamp Natzweiler terecht en daarna in Allach.
Boellaard en Wiardi Beckman waren enkele maanden eerder opgepakt dan Mohr, en waren zeer bevriend geraakt. Mohr sloot zich daarbij aan.
Beckman was voor de oorlog politicus, Boellaard was directeur van een verzekeringsbedrijf, en Mohr was van 1932 tot 1940 journalist bij het Algemeen Handelsblad; in de loop van de dertiger jaren werkte hij ook als correspondent voor The Times en de New York Times, waar hij in mei 1940 zijn ontslag indiende. Intellectueel waren ze gelijk, maar hun politieke opvattingen verschilden, hetgeen aanleiding gaf tot levendige discussies.
Mohr en Wiardi Beckman hadden al intensief contact in Natzweiler en hadden daar bedacht dat zij met medewerking van andere gevangenen een dichtbundel zouden samenstellen. Mohr schreef de gedichtjes, of delen ervan, met potlood of pen in een klein zwart boekje, dat de oorlog overleefde. Het waren niet alleen nieuwe gedichten, ook Shakespeare en Baudelaire kwamen erin voor, zolang het de geest maar bezig hield.
Op zondag werd eruit het boekje voorgelezen.
Dat Mohr Russisch sprak, was belangrijk want in Natzweiler zaten veel Russen. Zij hadden weinig contact met de West-Europeanen maar Mohr diende hen als tolk.
Toen de geallieerden naderden, werd Natzweiler in het najaar van 1944 ontruimd. De drie vrienden werden in een veewagen met 80 medegevangenen naar Dachau vervoerd.
Op 17 februari 1945 werd Wiardi Beckman ziek. Hij had vlektyfus, hetgeen voor mannen boven de 35 jaar dodelijk was. Hij overleed op 15 maart 1945. Boellaard had zijn baantje als Stubenältester overgenomen, ondanks de tyfus die er heerste.
Mohr werd naar Allach gestuurd, maar bleef gedichten verzamelen.
Op 3 mei 1952 is hij overleden in Jakarta, Indonesië.

Informatie uit:
wikipedia
oorlogsbronnen.nl