Jacob Mudde

Dit verhaal is ingestuurd door mevrouw Koek-Mudde.

Jacob Mudde {JM} wordt op 6 oktober 1918 geboren in Woensel, (thans gemeente Eindhoven). Hij is de tweede zoon in een gezin van dertien kinderen. JM woont, als de tweede wereldoorlog uitbreekt, met het voltallige gezin van 15 personen in Eindhoven. Vader heeft een schildersbedrijf

We zien dat op 20 september 1940 aan JM een distributiekaart wordt uitgereikt.

Op het formulier Lebenslauf op 5 september 1941 door JM in Scheveningen ondertekend, geeft JM aan in Eindhoven de lagere school te hebben doorlopen en daarna de tweejarige ULO. Hij heeft een typediploma en een diploma stenograferen, en hij vermeldt handelscorrespondentie en boekhoudpapieren.

Op veertienjarige leeftijd begint JM als aankomend bediende bij de NV Philips Als de oorlog begint werkt JM op de boekhouding, de machinale administratie. Hij blijft daar werken totdat hij op 27 december 1940 in Eindhoven wordt gearresteerd en in voorlopige hechtenis wordt genomen, op verdenking van hulp aan de vijand (van de bezettende macht wel te verstaan), omdat hij een tekening van het vliegveld Welschap zou hebben vervaardigd. Wanneer JM op de eerste werkdag na Kerstmis, in de ochtenduren ontboden wordt op het bureau van de Philips Bedrijfspolitie aan de Emmasingel, wacht hem daar Willem Dijs, hoofd van de Philips bewakingsdienst, met opsporingsbevoegdheid krachtens een nevenfunctie bij de politie van Eindhoven. Willem Dijs zal kort daarop de NSB-hoofdcommissaris van politie in Eindhoven worden en hij is dringend op zoek naar een goede binnenkomer bij de Duitse bezetter: een arrestatie van spionage en verzet. Na de oorlog treedt JM op als getuige in de strafzaak tegen Willem Dijs. Het feit dat hij JM niet tegen de Duitsers heeft beschermd, door hem tevoren te waarschuwen, in plaats van hem te arresteren, wordt als strafverzwarend aangemerkt.

JM wordt onmiddellijk naar het Huis van Bewaring in Den Bosch vervoerd. De Duitse bezetter heeft deze gevangenis overgenomen en er gebeuren daar vreemde dingen. De Duitsers vonden zijn naam in het adresboekje van Louis Backus, de initiatiefnemer van het plan naar Engeland te vertrekken.

Als hij aankomt zijn de kaarten al geschud: een bekentenis en insluiting, dat is afdoende.

JM wordt op 27 december 1940 gearresteerd met vier anderen met wie hij zou hebben samengewerkt. De tekening van het vliegveld werd niet door JM vervaardigd. JM kon weliswaar goed tekenen, maar hij kende de situatie niet. Collega Siep Altenburg woonde vlakbij het vliegveld. JM vroeg Siep een schets van de situatie te maken. Met deze tekening zou men zich een weg naar Engeland banen, was het idee.

JM zag dat er weinig voortgang in de Engelandplannen zat en stelde zijn collega’s voor er maar vanaf te zien. Dat gebeurt uiteindelijk niet, in alle openheid binnen de afdeling wordt de tekening voorbereid.

JM blijft een volle maand in het Huis vna Bewaring in Den Bosch. Hier worden ook de verhoren afgenomen. De Duitsers zijn al volledig op de hoogte van de gebeurtenissen als JM op 27 december in Den Bosch aankomt. Hij wordt uitgelachten als hij probeert de schuld op zich te nemen en Siep vrijt e pleiten.

Oranjehotel

Op 30 januari 1941 komt JM aan in de strafgevangenis Scheveningen, via de ingang aan de Alkemadelaan, het Duitse gedeelte van het complex. Tegen JM wordt de doodstraf geëist, daarom zit hij in eenzamen opsluiting in cel 525

Op 9 april wordt JM naar Amsterdam vervoerd voor het proces. Bij terugkomst in het Oranjehotel wordt hij in de buurt van de dodencellen geplaatst, gang D cellen 525 en verder.

JM wordt veroordeeld door de Luftgau te Amsterdam, het Duitse gerecht dat voor heel Nederland verzetsdaden door Nederlanders gepleegd, berecht.

Op 14 juni 1941 luidt het vonnis: levenslange gevangenisstraf, in plaats van de geëiste doodstraf. Dit in verband met de jeugdige leeftijd van de verdachte. JM wordt overgebracht naar cel 528 in het Oranjehotel.

Het vonnis krijgt op 12 augustus 1941 rechtskracht. Op die dag begint zijn straf.

JM blijft geruime tijd in de strafgevangenis Scheveningen. Dit blijkt uit de “gastenlijst Oranjehotel”, waar voor JM kantoorbediende; wegens hulp aan vijand staat vermeld.

Aan JM worden bezoekrechten toegekend. Zijn zuster Anneke krijgt op 10 februari 1941 toestemming JM te bezoeken omdat ze ‘afscheid wil nemen ivm haar voorgenomen huwelijk’. Het gesprek duurt maximaal 15 minuten. De ouders en broer Niek en zus Anneke bezoeken JM respectievelijk op 4 juni 1941 om 15.00 uur en op 7 juli 1941.

Op 19 augustus 1941 wordt JM overgebracht naar cel 84B en later 24 St in de oude commune gevangenis aan de Pompstationweg. Daar is hij korte tijd gangloper.

Volgens het overdrachtsformulier heeft JM van 10 februari tot 23 september 1941 in totaal 225 dagen a raison van fl 337,50 in de Onderzoeksgevangenis doorgebracht.

Ds A.J. Fanoy – de predikant uit Eindhoven- mag JM op 22 september 1941 nog bezoeken.

De familie heeft op 11 juli een verzoek tot gratie dan wel strafverlaging voor JM ingediend. Dit verzoek wordt met dagtekening 7 mei 1942 afgewezen.

Tuchthuis Rheinbach

De Personal Akten uit Rheinbach – in het bezit van het archief van de gemeente Bergen op Zoom- toont dat JM op 23 september 1941 om 20.00 uur in Tuchthuis Rheinbach aankomt. Het gevangenisnummer in Rheinbach is 376/41.

De familie wordt op 16-10-1941 in kennis gesteld van het feit dat JM in Rheinbach verblijft.

Tuchthuis Siegburg

31 oktober 1941 om 17.00 uur belandt JM na doorplaatsing in tuchthuis Siegburg, aan de Luisenstrasze 90 te Siegburg.

Daar zal JM onder nummer 488/41 gevangen blijven totdat de Amerikanen het tuchthuis 10 april 1945 bereiken. Omdat hij in het revier geplaatst is, met vlektyfus, duurt het tot 5 juni totdat JM bij Nijmegen de Nederlandse grens oversteekt. Och, dan gaat op hij maar weer voor Philips werken.

Verzoek om gratie dan wel strafvermindering

Er zijn verschillende stukken bewaard gebleven waaruit blijkt dat uit naam van moeder een verzoek tot gratie dan wel strafvermindering werd ingediend. Dit verzoek is serieus in behandeling genomen en we zien ettelijk beoordelingen van goed gedrag door de tuchthuis directie, alvorens op 22 mei 1942 aan JM wordt medegedeeld dat het verzoek op 13 mei 1942 is afgewezen. JM is van goed gedrag, vlijtig in de arbeid en ordentelijk.

JM kan na de oorlog maar moeilijk zijn draai vinden.

Hij sterft op 18 april 1956 te Frankfurt (WD) aan een massieve maagbloeding.