Dirk Douwe Barend van Veen

Dirk (Dick) Douwe Barend van Veen was mede-oprichter van de De Algemeene Vrije Illegale Drukkerij D.A.V.I.D. in de Spuistraat in Amsterdam. Hij werd in de Tweede Wereldoorlog door de bezetters gezocht en op zijn hoofd stond een prijs van Gld. 10.000. Hij was mede-uitgever van het aanvankelijk ondergrondse tijdschrijft Metro, samen met Marten Toonder, Jo Pellicaan en Jan Gerhard Toonder.
Hij overleed op 19 januari 1989 in het Academisch Ziekenhuis in Leiden.
Op 23 oktober 1985 kwamen hij en zijn tweede vrouw A.M.Th. van Veen-Timmermans, bij mij op het kantoor van Uitgeverij Panda te ’s-Gravenhage om te vertellen over zijn ervaringen in en na de oorlog. Hij was de man die striptekenaar Hans Georg Kresse op zijn motorfiets ophaalde, omdat deze als Rijksduitser was opgepakt.

Göbbels leest het voor het naar bed gaan!” Met bijtend sarcasme wilde het verzetsblad Metro het nationaalsocialisme bestrijden. In Metro, opgericht in augustus 1944, werd journalistieke inhoud gecombineerd met karikaturen. Illustrator Marten Toonder, de geestelijk vader van Olivier B. Bommel, leverde geregeld spotprenten.
Begin 1944 richtten J.C. Pellicaan en D.D.B. van Veen een ondergrondse drukkerij in die geheel in dienst stond van het verzet in Nederland. De drukkerij was een soort van achter vang voor bladen die zonder drukmogelijkheden kwamen te zitten, doordat een drukker bijvoorbeeld was gearresteerd. Hierdoor verzorgde de drukkerij diverse oplages voor Trouw, Vrij Nederland, Het Parool en Ons Volk. Ook werden er diverse Oranjebulletins, het Geuzenliedboek, rijmprenten, uitgaves van De Bezige Bij en andere illegale drukwerken geproduceerd. Het drukwerk was herkenbaar aan het vignet “Door drucken aenvallen”.

Het bleef niet alleen bij drukwerkzaamheden. In augustus 1944 gingen Pellicaan en Van Veen samen met een van de oprichters van de illegale uitgeverij De Bezige Bij, de publicisten J. G. Toonder en P. Beishuizen en de illustrator Marten Toonder zich toeleggen op het maken van een illegaal blad: Metro. Door hun jarenlange contacten met verzetsleden was de groep ervan overtuigd dat een meer sarcastische toon in de illegale pers gewaardeerd zou worden. Metro stond dus vol met karikaturen, spotprenten, scherpe artikelen over ‘pedagogische’ missstanden die volgens de makers bestonden in de illegale pers.

Het blad werd echter niet door iedereen enthousiast onthaald. Volgens sommigen stond het vol met clichés. Het blad hield eind juni 1946 op met bestaan.
https://historiek.net/object-uitgelicht-verzetsblad-metro/22558/