Leon Beek

Leon Beek, geboren in Amsterdam in 1893 was een Joods officier in beide wereldoorlogen al was hij natuurlijk alleen actief in de Tweede Wereldoorlog (Grebbelinie). Hij brengt het tot reserve-majoor en sluit zich aan bij een militaire verzetsbeweging.
Zijn werkzame leven bracht hij van 1926 tot 1941 door in de Amsterdamse Bijenkorf als personeelschef totdat hij vanwege zijn geloof werd ontslagen. Hij is op dat moment gemengd gehuwd, dat wil zeggen met een niet Joodse vrouw, de schrijfster Cissy van Marxveldt (Setske de Haan). Ze hebben 2 zonen, Leo en Ynze.

Weggevoerd
Als vele Joden uit Amsterdam worden weggevoerd op dinsdag 26 Januari 1943 wordt Leon verraden en opgepakt in de Amsterdam Jacob Obrechtstraat. Dan begint een lange weg langs verschillende gevangenissen zoals het beruchte Oranjehotel in Scheveningen en de gevangenis aan de Weteringschans in Amsterdam.

Westerbork
Hij komt uiteindelijk met 4 medegevangenen terecht in strafbarak 67 in doorgangskamp Westerbork op de Drentse heide. Hij zat daar tegelijkertijd met de familie van Anne Frank. Vanuit het kamp wordt rond 4 Augustus 1944 een samenzwering op touw gezet met een marechaussee officier die Leon tot kampcommandant wil maken zodra de Geallieerden in de buurt zijn. Dit lekt uit en de marechaussee wordt door de Duitse Sicherheitsdienst gearresteerd. Leon wordt eerst opgesloten in het Huis van Bewaring te Assen mede vanwege een mislukte ontsnappingspoging uit de strafbarak toen hij en zijn medegevangenen met een zaag de luchtkoker wilden doorzagen. Hij wordt uiteindelijk bij de beruchte Aussendienststelle van Willy Lages ondervraagd.

Executie
Zijn leven eindigt samen met zijn medegevangenen op 15 augustus 1944 door executie in de duinen van Overveen Hun lichamen worden in Juli 1945 gevonden.
Leon en 3 anderen krijgen hierna een graf op de Eerebegraafplaats Bloemendaal. Hier bevinden zich ook de graven van de verzetsstrijders Gerrit van der Veen en Hannie Schaft, het meisje met het rode haar.