Louis Johan Marie Franzen

Lou Johan Marie Franzen was een zoon van Paul Gerhard Franzen (7 februari 1888 Dordrecht - 22 januari 1964 Dordrecht) en Jacomina Cornelia Schijndel (8 mei 1897 Rotterdam). Lou Franzen was in Dordrecht lid van de "inlichtingendienst Wim", die zich bezig hield met het verzamelen van inlichtingen, het overbrengen van berichten en het naar veilig gebied brengen van (joodse) onderduikers en geallieerde piloten.
Halverwege de oorlog is Franzen ondergedoken bij de familie Oolbekkink aan de Broerdijk 181 in Nijmegen.
Na de mislukte liquidatie van de verrader 'Ederveen'(=van der Burgh) op 24 september 1943 door de verzetsgroep Poelen in Nijmegen (Wim Beerman, Bart Hendriks, Albert Marcusse, Herman Oolbekkink en Cees de Jong) werd Herman Oolbekkink nog dezelfde dag op zijn huisadres opgepakt. Bij de arrestatie van Herman Oolbekkink door de beruchte politiemannen Verstappen, Wiebe en de Ruiter en nog drie S.D.-collega's werd de jonge onderduiker Lou Franzen ontdekt en meegenomen.
Hij kwam uiteindelijk terecht in Tuchthuis Hameln (D). Op 6 april 1945, toen de Amerikanen op komst waren om het kamp te bevrijden, werd Lou Franzen met zijn medegevangenen in een Dodenmars naar Tuchthuis Holzen (een Aussenlager van Tuchthuis Hameln) gedreven. Strompelend naar Holzen zakte hij in elkaar en werd door een SS-er ter plaatse doodgeschoten.
Duitse dorpelingen legde hem en twee andere vermoorde Nederlanders (Joseph [Sef] van Megen en een onbekende) in een veldgraf.
Later werd hij begraven op het Friedhof Dohnsen en is na de oorlog overgebracht naar het Ereveld in Loenen.
Na de oorlog kreeg Lou postuum het Belgische en Nederlandse verzetskruis.

Informatie uit:
oorlogsdodennijmegen.nl
genealogieonline.nl