Robert de Haan

Bob de Haan was in Bussum als koerier werkzaam voor de Raad van Verzet en de Radiodienst, opgericht door Jan Thijssen. Op 9 september 1943 werd hij bij een inval ten huize van Thijssen opgepakt. Hij werd direct in de boeien geslagen en zat 4 uur later in de cel in Scheveningen. Hij werd, de eerste dagen, in een cel met 3 anderen geplaatst en daarna verhoord door “Sacharbeiter” Kramer van de SD den Haag. Tijdens deze verhoren zat Bob 3 dagen in een donkere cel zonder eten. Omdat er in Bobs ouderlijk huis 2 Joodse mensen zaten ondergedoken maakte men zich in Bussum zorgen over deze verhoren, maar de onderduikers hebben de oorlog overleefd.
Na het afleggen van een verklaring werd hij in “Einzelhaft” opgesloten in cel 342. Daar heeft hij 5 maanden gezeten terwijl hij niet mocht lezen en schrijven en hij werd niet gelucht.

Over deze tijd schreef Bob:
Als je alleen zit mag je ook niet luchten zo doende ben ik maar een half uur buiten geweest in die tijd. Wel kreeg ik na 3 maanden een pakje met toiletgerei van moeder en het Rode Kruis zorgen voor voedselpakketten 1 x per maand. Hierna zat ik nog 3 weken bij 3 andere mensen in de cel, wat me erg tegen viel na die tijd van alleen zijn want de cellen zijn alle even groot.

Uit een briefje aan de moeder van Bob van W.M. Hartman bleek dat Hartmans dochter een periode in de cel achter Bob heeft gehad. Er zat een klein gaatje in de muur en Lena Hartman las Bob iedere dag voor door dat gaatje. Dit maakte de tijd in de cel draaglijker en Bob heeft daar later over verteld, terwijl hij Lena Hartman nooit heeft gezien. Op 3 maart ‘44 werd Bob plotseling overgeplaatst naar Vught, waar hij op de buitencommando’s in Rozendaal en Breda gewerkt heeft. Wegens een hardnekkige ontsteking aan zijn been, waar hij 11 maanden last van heeft gehad, kwam hij daar ook in het “Revier” terecht.

Op 24 mei ‘44 werd hij, per trein, naar Dachau getransporteerd waar hij ook in de bijkampen Allach en Blaichach verbleef. Op 26 april werd Dachau bevrijd door de Amerikanen. Precies een jaar en 3 dagen na zijn aankomst in Dachau kon hij met vrachtvervoer naar Nederland terug keren, een zware tocht. In Zevenaar aangekomen werd hij direct in quarantaine geplaatst, verdacht van typhus. Hij had zwaar tbc en heeft tot 1947 gekuurd. Daarna is hij in 1949 getrouwd. Hij heeft van het leven gemaakt wat mogelijk was en hij was zeer ingenomen met het leven dat hij heeft kunnen lijden, maar de oorlog heeft tot het eind van zijn leven een schaduw over dat leven geworpen. Op 22 juli 1994 is Bob in Amersfoort overleden.