Anno Sjoerd (Titus) Brandsma

Op 17-jarige leeftijd trad hij in bij de Orde der Karmelieten en ontving hij de kloosternaam Titus. Hij was een Nederlandse karmelietenpater, hoogleraar en publicist uit Friesland. Brandsma was specialist in middeleeuwse mystiek en zelf mysticus. Als sterk maatschappelijk betrokken priester nam hij initiatieven op het gebied van de katholieke emancipatie, het katholieke onderwijs en de journalistiek.
Brandsma verzette zich tegen het nazisme. Al in een vroeg stadium waarschuwde Brandsma via publicaties in dag - en weekbladen en tijdens lezingen en colleges voor de gevaren van het nazisme, rassenhaat en ophitsing. Hij veroordeelde de anti-joodse maatregelen van het naziregime zowel reeds voor als tijdens de bezettingstijd. Zo was hij medio 1936 enige tijd lid van het door Nederlandse geleerden en kunstenaars opgerichte Comité van Waakzaamheid tegen het nationaal-socialisme. In 1941 verzette hij zich tegen het verwijderen van joodse leerlingen en bekeerlingen van katholieke middelbare scholen en was hij de architect van het verbod dat de Utrechtse aartsbisschop Jan de Jong uitvaardigde tegen het opnemen van NSB-advertenties in de r.-k. dagbladen.
Op 30 december 1941 maakte hij met de aartsbisschop een rondgang langs de katholieke dagblad-
directeuren om het verbod toe te lichten. Deze gesprekken werden in een rapport van de Duitse Sicher-
heitsdienst betiteld als wühlarbeit, ondergrondse activiteit. Brandsma kenschetste men daarin verder als een gevaarlijk persoon die het nazisme bestreed.
Begin januari 1942 arresteerden de Duitse bezettingsautoriteiten de priester met van meet af aan de bedoeling hem voor lange tijd gevangen te houden. Via een tocht langs de gevangenis van Scheveningen, daar stelde hij een strak gebeds- en werkschema voor zichzelf op. Hij zou zich in zijn cel meer karmeliet te hebben gevoeld dan ooit. Naar kamp Amersfoort en de strafgevangenis van Kleef kwam hij ten slotte in het concentratiekamp Dachau terecht. In Amersfoort leerde hij de jonge gereformeerde predikant ds. Johannes Kapteyn kennen, met wie hij innige vriendschap opbouwde.
Op 13 juni 1942 werd Brandsma in Kleef met zijn linkerpols aan de rechterpols van Kapteyn geketend voor het transport richting Dachau waar ze op 19 juni 1942 arriveerden. Brandsma kreeg nummer 30492 en Kapteyn nummer 30493. Ze werden geplaatst in Block 28, kamer 3, de barak van de Poolse geestelijken.
Ook hier was, aldus latere getuigenissen van voormalige kampgenoten, deze 'alledaagse' mysticus een grote morele, spirituele en daadwerkelijke steun voor zijn medegevangenen. Na enkele weken vol ontberingen en mishandelingen werd hij - levenslang behept met een wankele gezondheid - uitgeput en doodziek in het Revier (kamphospitaal) opgenomen. Toen hij daar enkele dagen lag, raakte hij buiten bewustzijn.
Op 26 juli 1942 om twee uur 's middags kwam een eind aan het leven van Titus Brandsma nadat een kamparts hem een dodelijke injectie met fenol toediende.
In 1982 werd Brandsma postuum het Verzetsherdenkingskruis toegekend.
Paus Johannes Paulus II verklaarde hem op 3 november 1985 zalig. Op 15 mei 2022 is hij door Paus Franciscus heilig verklaard.

Informatie gehaald uit ;
Wikipedia
https://kro-ncrv.nl (zoeken - encyclopedie - titus brandsma)