Aloysius Hermanus Franciscus Engering

Louis (A.H.F.) Engering, geboren in 1918.

Jacoba Johanna Engering-Velù, weduwe van Willem Casper Melchior Balthasar Engering, had bij de aanvang van de oorlog op 10 mei 1940 zeven zonen. Vijf zoons, Henri, Guill, Piet, Herman en Louis, hebben gevangen gezeten in het Oranje Hotel te Scheveningen. Piet en Herman hebben de oorlog niet overleefd.

Uit verontwaardiging tegen het ontslag van Joodse collega’s hield de Leidse hoogleraar rechtsgeleerdheid R.P. Cleveringa op 26 november 1940 een felle protestrede. Dat leidde tot zijn gevangenneming en tot een staking van de studenten. Op 27 november 1940 werd de universiteit gesloten. Louis Engering was toen student wis- en natuurkunde in Leiden. Hij vermenigvuldigde thuis in Den Haag met een stencilmachine de toespraak van Cleveringa en verspreidde die. Louis was al snel actief in de landelijke organisatie voor hulp aan onderduikers L.O.

In april 1943 moesten de ongeveer 15.000 studenten in Nederland een loyaliteitsverklaring ondertekenen en zich verder “onthouden van iedere tegen het Duitse Rijk gerichte handeling”. Slechts zo’n 2000 studenten ondertekenden de verklaring. Ongeveer 3500 weigeraars werden gearresteerd en naar Duitsland afgevoerd. De rest, waaronder Louis, dook onder.

Op 21 december 1943 werd hij gearresteerd in de sigarenwinkel in de Reinkenstraat in Den Haag. Hij werd gevangengezet in het Oranjehotel. Het “gastenboek” van het Oranjehotel geeft aan, dat hij daar tot 6 juni 1944 vastzat. Tijdens zijn hechtenis hield Louis een klein dagboekje bij, dat nooit werd ontdekt.

De Duitsers vreesden een invasie van de geallieerden en brachten op 6 juni 1944 alle 850 gevangenen van het Oranjehotel over naar kamp Vught. Van een proces of vonnis was geen sprake. Op 23 juli 1944, op een zondag zelfs, werd Louis uit kamp Vught vrijgelaten. Waarom is niet duidelijk. Waarschijnlijk was men in het overhaaste vertrek uit Scheveningen zijn dossier kwijtgeraakt. Anders was dat zeker niet gebeurd. Het werk van Louis werd direct na zijn arrestatie overgenomen door zijn broer Herman in samenwerking met zijn broer Piet.

Na de oorlog werd Louis lid van het bestuur van de Stichting ’40 – ’45 en penningmeester van de Stichting Oranje Hotel.

Louis overleed op 24 februari 1972. Zijn vrouw Leny (HCM) Engering-Koekebacker met wie hij op 5 juli 1947 in het huwelijk trad, volgde hem op als penningmeester van de Stichting Oranje Hotel.

Het complete verhaal van de familie staat beschreven in “De familie Engering-Velù in de Tweede Wereldoorlog”.