Dirk van Zanen

Bedacht dat het wel zo netjes zou zjjn, u te laten weten, wie ik ben, dus bij deze.
Dit is mijn Vader, Dirk van Zanen en ik ben een zoon van hem. Hij was onderduiker en zat bij het verzet met veel klussen te klaren, en heeft vele mensen geholpen, oa. aan schuilplaatsen (lang verhaal), verraden door een compagnon, die de zaak, die zij beiden waren begonnen, op de Nieuwendammerdijk, in Amsterdam Noord, door hem te verraden, van mijn Vader afhandig wilde maken. Dit voorval was voor hem minder gunstig uitgevallen. Hij is vrijgelaten, net voordat de moffen het overnamen, anders had hij geëxecuteerd zullen worden. Hij en evenals onze moeder, waren voor ons. als hun kinderen, maar ook niet naar anderen erg happig om hun verhalen te vertellen , maar omdat ik vaak, als enige samen met mijn Vader het bos inging, omdat ik het zielig vond dat hij meestal na het werk alleen het bos in ging, omdat moeders voor de kost en de smering moest zorgen, dat ik steeds besloot met hem mee te gaan. En omdat ik nogal aanhoudend nieuwsgierig was, kon ik zo af en toe wat verhalen over die tijd bij hem los peuteren, al ging dat niet van harte. Later kwam ik er achter, dat al deze verhalen van zowel mijn Vader alswel mijn Moeder, een dusdanige impact op mijn leven hebben gehad, dat het mij, ofschoon ik de oorlog gelukkig niet heb meegemaakt, toch traumatisch blijft achtervolgen., en ik er mee moet zien te leven. Ik heb zoveel van de oorlog meegekregen, dat ik het gevoel heb, alsof ik er zelf bij was, en dat is een hele rare ervaring. Pas veel later ben ik gaan begrijpen, dat dat één van de redenen was, waarom ik b.v.4 garages vol met spullen had, want je mocht het eens nodig hebben.
Ik sluit af, want er is genoeg stof, maar ik vind het al knap van mijzelf, dat ik dit eruit heb gekregen, maar vind het zo wel welletjes.
Met vriendelijke groet,
Philip van Zanen