Anne van der Ploeg

Geboren 14 augustus 1896 in Nijega
Overleden 10 mei 1971 in Gorssel
Echtgenote Geertje Krotje (1897-1983)
zoon Jan (1922-1969)
dochter Klaasje (1925-2018)

Nadat zijn werk bij de Koninklijke Marechaussee als beveiliger aan het hof van Koningin Wilhelmina was beëindigd door het vertrek van Hare Majesteit naar Londen keerde hij als adjudant terug bij het politiekorps van Den Haag.
Van daaruit deed hij een deel van zijn Verzetswerk in samenwerking met een collega en hun meerdere. Hij heeft tijdens diverse bezoeken aan het bevolkingsregister, dat door de Duitsers in beslag was genomen, de kaarten eruit gehaald van de personen die gevaar liepen opgepakt te gaan worden, waardoor ze dus niet meer te vinden waren.

Als De Dirk heeft hij meegedaan aan overvallen op distributiekantoren, waarbij o.a. voedselbonnen werden buitgemaakt.
En heeft hij deelgenomen aan gewapende overvallen op transporten van gevangenen die naar kampen werden afgevoerd. Na hun bevrijding werden ze dan naar onderduikadressen gebracht. Bij de acties heeft hij ook weleen iemand moeten doodschieten, geheel tegen zijn aard in; hij is daarmee met zichzelf nooit in het reine kunnen komen.

Hij werd gezocht en is een paar keer opgepakt geweest voor ondervraging, maar de Duitsers zijn er nooit achter gekomen dat ze De Dirk inderdaad hadden.
Door verraad van zijn collega is hij in het najaar van 1944 gevangen genomen toen hij door de Duitsers was ontboden naar het bevolkingsregister te komen.
Zijn meerdere begeleidde hem toen omdat ze de zaak niet vertrouwden en probeerde de arrestatie te voorkomen, maar ook hij kreeg geweren op zich gericht.

Tijdens zijn transport van het Oranjehotel naar Kamp Wolfheze heeft het Verzet geprobeerd hem te bevrijden maar de overval mislukte. Door zijn eigen ervaring hiermee zag hij dat het fout ging en bleef zitten. Zijn medegevangene dacht zijn kans schoon te zien en vluchtte, maar werd daarbij doodgeschoten.

Later werd hij naar Kamp Wageningen overgebracht. Hij leed aan longemfyseem en door de omstandigheden in het kamp kreeg hij daar meer last van. Hij heeft dankzij de kamparts, die contact had met het Verzet, kunnen vluchten door gewoon de poort uit te lopen en 'Heil Hitler" te zeggen tegen de wachtpost daar, naar een uitgeduide plek. Vandaar is hij verder geholpen naar een eerste adres. Lopend door de hoge sneeuw van de laatste oorlogswinter is hij thuisgekomen en heeft hij tot de bevrijding thuis ondergedoken gezeten.