Benjamin Marius Telders

Hoogleraar volkenrecht in Leiden, riep op niet mee te werken aan de ariër-verklaring. Werd op 18 december 1940 gearresteerd en in het Oranjehotel gevangen gezet. Op 28 juni 1941 gedeporteerd naar Buchenwald, op 15 januari 1944 vanwege zijn zwakke gezondheid op aandringen van o.a. zijn vader teruggebracht naar Vught. Op 6 september 1944 overgebracht naar Sachsenhausen en later naar Bergen-Belsen, waar hij aan vlektyphus overleed. De naam van Telders wordt vermeld in het Gedenkboek van het Oranjehotel van E.P. Weber.

Bron: Gymnasium Haganum, Den Haag: Helden - Slachtoffers - Heldhaftige Slachtoffers.
Foto: http://www.teldersdispuut.leidenuniv.nl

In één van de delen van de serie “Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog” van dr.L. de Jong (noot 3, pag. 563/564, deel 8, eerste helft; Gevangenen en Gedeporteerden) staat het volgende:
‘Voorts weigerde het Geuzen-Block (in Buchenwald) eind ‘41 op advies van prof.mr. B.Telders wollen kledingstukken (die men bij familieleden in bezet gebied had mogen aanvragen) af te staan ten behoeve van de Duitse militairen aan het Oostelijk front.”
Achter deze vermelding zit het volgende verhaal;
‘Het Geuzen-Block’ was door dit ‘verzoek’ van de nazi’s in verwarring, want het weigeren zou wel eens represailles van de SS kunnen opleveren.
Willem Roessingh werd door het ’Block’ gevraagd naar de volkenrechtgeleerde prof. mr. B.Telders, die elders in het concentratiekamp Buchenwald zat opgesloten, te gaan en hem te vragen hoe ze hierop zouden moeten reageren.
Toen Willem Roessingh hem deze vraag voorlegde, keek hij op en zei: “Maar Wimpie, we zijn in oorlog!”
Dat was genoeg om het Geuzen-Block ervan te overtuigen, dat zij het “verzoek” van de nazi’s moesten weigeren.
Represailles bleven beperkt tot enkele dagen achtereen strafappèl.