Jan Hoberg

Kantoorbediende
Woonde in de Zuider Amstellaan 126 te Amsterdam.
Zijn broer Hennie was een jaar ouder. Het gezin verhuisde in 1934 naar Castricum. Na de lagere school bezochten beide jongens een R.K. Muloschool in Alkmaar, waar ze vervolgens ook lid werden van Scouting.
Samen met André van Elburg zaten ze bij de R.K. Don Boscogroep in Alkmaar. Na het verbod op Scouting werden onmiddellijk de groepseigendommen in veiligheid gebracht en niet veel later werd het HK in beslag genomen door de Jeugdstorm-jongeren van de NSB.
De troep van 24 verkenners bleef onverstoord doordraaien, alleen het uniform werd in de kast gehangen. Gedurende de oorlogsjaren was een kleine groep verkenners actief in het op kleine schaal de NSB en Jeugdstorm moeilijk te maken. Dit betrekkelijk onschuldige kattenkwaad monde uit tot een grootschaliger verzet naarmate de onderdrukking heviger werd.
Hennie en Jan moesten aan het begin van de oorlog onderduiken om aan de Arbeitseinsatz te ontkomen. Hennie verdween in Amsterdam en Jan vond onderdak bij Emile Wagenaar, waar hij ook op kantoor werkte. Verschillende scouts uit Alkmaar worden actief in het verzet zoals Jan en Hennie Hoberg, Nel Lind, André van Elburg, Gerard Veldman, Jaap Vlas, Herman Bak, Fritz Conijn, Doeko Bosscher en Emile en Herman Wagenaar.
Op 25 februari 1944 vond er een overval plaats op het stadhuis in Alkmaar. Jan en Hennie Hoberg en Ton waren hier actie bij betrokken. Deze jongens waren verkenner bij de Don Bosco groep met uitzondering van Ton. Hij was actief bij een andere groep. Herman was hopman van de groep. Ze maakten deel uit van de ondergrondse beweging die uit was op vernietiging van het bevolkingsregister in hun stad.
Onder leiding van Wagenaar beraamden ze de overval. Wekenlang had André gespioneerd op het stadhuis en hij had - met hulp van een ambtenaar - een gedetailleerde plattegrond van het stadhuis gemaakt. Het doel was om de kluis open te breken, het bevolkingsregister te vernielen en formulieren, zegels en stempels voor persoonsbewijzen mee te nemen waarbij het kantoor van Emile Wagenaar als uitvalsbasis werd gebruikt. De avond voor de overval kwamen de jongens daar samen. Jaap en André hadden een paar dagen te voren al strozakken in het donker aangesleept, omdat ze wisten, dat het maandag wel een laat kon worden.
De volgende avond zouden ze versterking krijgen uit de omgeving zodat het voor ons met voldoende bewapening een kalm klusje zou worden. De overval mislukte en het merendeel van de jongens is op tijd gewaarschuwd. Zo komen de één na de ander op de afgesproken plaats, het kantoor van Emile Wagenaar, aan.
Jan Hoberg werd gearresteerd en op het politiebureau op brute en lafhartige wijze mishandeld. Hij zat in het Oranjehotel in Scheveningen van 12 april 1944 tot 13 april 1944, op welke dag hij op de Waalsdorpervlakte bij Scheveningen werd gefusilleerd, samen met onder andere Wim Lengton. Op dat moment was hij de jongste (18 jaar) van de Nederland gefusilleerden.
Vader Hoberg heeft na de oorlog de stoffelijke resten van zijn zoon Jan kunnen identificeren aan de hand van zijn boordje.
De herbegrafenis vond plaats met militaire eer op de R.K. begraafplaats bij de St. Pancratiuskerk in Castricum. De familie heeft de stoet uit Den Haag opgewacht bij de grens met Limmen en een heilige mis opgedragen in de St. Pancratiuskerk.

Informatie uit:
rudi-harthoorn.nl
vrijheid.scouting.nl