Pieter Pluyter

Wie was Pieter Pluyter?
Waarom ging hij in het verzet? Hoe hield hij zich staande bij zoveel ellende? En hoe kijkt hij terug op zijn ervaringen?

Waarom ging hij in het verzet? Voor de heer Pluyter was het vanzelfsprekend om zich tegen de vijand te verzetten. Zoals hij voorafgaand aan zijn internering in Kamp Amersfoort in een brief verwoordde: ‘Als reserveofficier heb ik me met een eed aan mijn Vaderland en Koningin gebonden. Alléén het belang van ons volk en land dreef me om dingen te doen die “strafbaar” zijn’.

Hoe hield hij zich staande bij zoveel ellende? De heer Pluyter leefde vanuit de Christelijke geloofstraditie met een groot vertrouwen in God. Hij ging ‘aan de hand van God’ door het leven. Hij kwam in gebed met zijn nood en zorgen bij Hem en droeg dit ook uit naar anderen, bijvoorbeeld in de vorm van dagsluitingen.
De kerkgang was voor de heer Pluyter een van de hoogtepunten in het gevangenisleven. En in Scheveningen heeft hij dominee Bos als voorganger meegemaakt. Over Ds. Bos zegt de heer Pluyter het volgende: ‘ik heb voor de arbeid van deze edele geest diep respect. God heeft hem gaven geschonken die maar weinigen bezitten. Wie kan bij benadering zeggen wat deze man betekend heeft voor honderden en nog eens honderden …’.

Hoe kijkt hij terug op zijn ervaringen? Het gaat hierbij om waarden zoals kwetsbaarheid van vrijheid, solidariteit en medemenselijkheid. Ervaringen waarin hij niet alleen stond en die prachtig verwoord zijn in de herdenkingsrede door Ds. Bos, bij de inwijding van Doodencel 601, 3 oktober 1946.
Het boekje met de herdenkingsrede is op deze site makkelijk te vinden via: Menu – ontdek – collectie – OH.0300
Graag wil ik u aanbevelen om deze tekst nog eens te lezen.

R.L. Pluyter, kleinzoon